Ψυχοθεραπεία: Από την αυτεπίγνωση στην υπέρβαση

Κατά τη γνώμη μου, η υπαρξιακά προσανατολισμένη φιλοσοφία και ψυχοθεραπεία πρέπει να στοχεύει στο να οδηγεί τον άνθρωπο να ζήσει, να κοινωνεί, να αφομοιώνει βιωματικά & δημιουργικά το γεγονός της ύπαρξής του.

Να τον οδηγεί στο να δρέπει τους καρπούς του δέντρου της ζωής, όχι του δέντρου της γνώσης του καλού & του κακού, που οδηγεί στον θάνατο.

Η κατανόηση του εαυτού, η χρήση της λογικής και της ηθικής είναι μέσα της ψυχοθεραπείας, μόνο στον βαθμό που υπηρετούν την υπέρλογη κινητικότητα της ψυχής προς την απελευθερωτική υπέρβαση των παραπάνω μέσων.

Ο σκοπός, που χρειάζεται να υπερβαίνει τους επιμέρους στόχους, είναι η ελευθερία του ανθρώπου από την αυταπάτη της αναγκαιότητας, η βιωμένη αποκάλυψη της πίστης και της ελπίδας, έξω από τις καθησυχαστικές βεβαιότητες της σύμπραξης ηθικής-λογικής, που τον αλυσοδένουν στην φαντασίωση της αυτάρκειας του, αποκύημα της θεωρητικής γνώσης του εαυτού και του κόσμου.

Διαβασε εδω το σχετικό άρθρο: http://www.aftognosia.gr/atomiki-psixotherapia/194-2014-03-23-15-46-44.html