Αρκετοί άνθρωποι «προετοιμάζονται» χρόνια & χρόνια,
"φλερτάρουν" την αυτογνωσία, άλλοτε επικρίνοντας ψυχοθεραπευτές &
ψυχοθεραπεία, κι άλλοτε συμμετέχοντας περιστασιακά σε αυτογνωστικές εκδηλώσεις.
Επίσης, διαβάζοντας «τόνους» βιβλίων ψυχολογίας &
αυτοβοήθειας, είτε επιχειρώντας να «πείσουν» τους δικούς τους για την αξία της
ψυχοθεραπείας.
Μάχονται ενάντια στον προσωπικό τους φόβο, ο οποίος
συγκρούεται με την κρυφή τους λαχτάρα να μπουν στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.
Στον εαυτό τους και στους άλλους δίνουν την εντύπωση πως
κάνουν χίλια δυο τερτίπια και «κωλοτούμπες» για να την «γλυτώσουν» να της
ξεφύγουν.
Και κατά ένα μεγάλο μέρος, αυτή είναι η αλήθεια.
Ταυτόχρονα όμως, καθώς «ανδρώνονται» υπαρξιακά μέσα στις
δυσκολίες της ζωής, κι αναγκάζονται να αποδεχτούν τα στενά όρια της ψυχικής του
επίγνωσης κι αυτάρκειας, ο φόβος τους για την αυτογνωσία σταδιακά μειώνεται,
αφού γίνεται πια κατανοητός ως ψευδαίσθηση κι εμπόδιο στην επιθυμία.
Ταυτόχρονα αυξάνεται η εγγενή τους ανάγκη για ψυχική
ισορροπία, αποκατάσταση, θεραπεία, προοπτική και ολοκλήρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου