Νευρωτικά προσωπεία & ψυχοθεραπεία

Καθόλου δεν αντιλέγω πως υπάρχει μεγάλη μερίδα «ψυχολόγων» που κατακρεουργούν τους υποψήφιους θεραπευόμενους τους, λόγω των πλημμελών ή και ανύπαρκτων τυπικών και ουσιαστικών επαγγελματικών τους προσόντων, και της απαραίτητης εμπειρίας.

Επίσης, δεν αμφιβάλλω πως είναι αρκετοί εκείνοι οι θεραπευόμενοι που, προσκολλούμενοι εξαρτητικά σε μια ατελέσφορη θεραπευτική συμμαχία, «πιπιλίζουν» απαράκλητα το ίδιο «παραμύθι» της παιδικής τους πληγής για χρόνια, εξιδανικεύοντας τον επαγγελματία & το εσωτερικό τους «παιδί», δυναμιτίζοντας την 
ψυχολογική τους ενηλικίωση.

Ταυτόχρονα όμως, δεν μπορώ να παραβλέψω πως πάρα πολλοί πολέμιοι της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας, πολλοί μαχητές, θιασώτες της θρησκευτικότητας ή/και της εκκλησίας λοιδορούν εμπαθώς ψυχολόγους και ψυχολογία, βλέποντας στο πρόσωπο της ψυχολογίας το κατάντημα της μετανεωτερικής εποχής.

Αυτοί οι άνθρωποι προσκολλημένοι «αυτο-ερωτικά» στην νευρωτική τους παθολογία, φοβούνται όσο τίποτε άλλο την ανατροπή της.

Υποψιάζονται, η γνωρίζουν, πως μόνο μέσω της καλής ψυχοθεραπείας υπάρχει η πιθανότητα να αποχωριστούν το νευρωσικό τους προσωπείο, το οποίο όμως για την προσωπικότητά τους αντιπροσωπεύει τον πλέον πολύτιμο «θησαυρό»…

Έτσι, κατηγορώντας αδιακρίτως τους ψυχολόγους ως ανεπαρκείς, αήθεις κι επικίνδυνους, το μόνο που περίτρανα… διαφημίζουν είναι τον τρόμο τους μπροστά στο ενδεχόμενο της δικής τους θεραπείας και την αληθινής τους μετάνοιας.

Κάνε "κλικ" εδώ και διάβασε ένα σχετικό άρθρο! Σ' ενδιαφέρει!